สวัสดีค่ะ เราชื่ออ้อมนะคะ
เราเป็นนศ.ป.โทของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในภาคใต้ค่ะ
วันก่อนได้มีโอกาสอ่านกระทู้แนะนำเกี่ยวกับการกำจัดสุนัขจรจัดในมหาวิทยาลัย
เลยอยากจะแชร์วิธีการจัดการกับน้องหมาจรจัดในมหาวิทยาลัยของเราบ้างค่ะ
ที่มหาวิทยาลัยของเราก็มีปัญหาเรื่องนี้เหมือนกัน
ล่าสุดคือมีสุนัขที่ติดเชื้อพิษสุนัขบ้าไล่กัดนักศึกษาในมหาวิทยาลัย
ตอนนี้เลยมีมาตรการห้ามให้อาหารน้องหมาในมหาวิทยาลัย และป้ายที่มีข้อแนะนำ เช่น อย่าเข้าใกล้สุนัขที่กำลังกินอาหาร อย่าไปแยกสุนัขกัดกัน
ซึ่งก็น่าจะได้ผลอยู่บ้าง เพราะน้องหมาน้อยลงนะคะเท่าที่สังเกต
แต่ก็ยังมีน้องหมาที่มีผู้อุปการะอยู่ประจำตามใต้ตึกเรียน โรงอาหาร หอพัก
จะคิดอีกแง่นึง เวลาเราหิวข้าว เราเดินไปซื้อข้าวกิน ซื้อหนมเซเว่นกิน แต่น้องหมาเขาไม่ได้มีตัง ไม่ได้มีปัญญาหากินเองแบบเราแน่ๆ
บางทีเราก็แอบให้ข้าวให้ขนมน้องหมาอยู่เหมือนกันค่ะ ถึงทางหน่วยอาคารสถานที่จะห้ามก็เหอะ เห็นตาแป๋วๆก็อดใจไม่ได้ทุกที
เราพกขนมหมาไว้ในกระเป๋าถือ เผื่อเจอน้องหมาหิวระหว่างทางจะได้เอาให้กิน
ล่าสุดเราได้มีโอกาสรู้จักโครงการดูแลสุนัขจรจัด ซึ่งเราก็เพิ่งรู้เหมือนกันว่ามีกลุ่มคนที่ดูแลเรื่องนี้อยู่
แรกเริ่ม ทางมหาวิทยาลัยได้มาทำคอกไว้ให้ จับน้องหมามาใส่ไว้ แต่ไม่มีใครมาสนใจเลย
คนมาดูแลหลักๆก็จะเป็นนศ.ป.ตรี ป.โท ที่มีจิตอาสา ซึ่งก็ทำต่อเนื่องมาปีนี้น่าจะปีที่2นะคะ
ช่วงปิดเทอม น้องๆกลับบ้าน เราเลยอาสาไปช่วยให้ข้าวน้องหมา ตอนแรกก็คิดว่าจะแค่ไปแทนน้องๆ
ไปๆมาๆ หลงรักเด็กๆทุกตัวที่นี่ เลยกลายเป็นขาประจำไปแล้ว รู้จักกันหมดแล้วทั้งคนทั้งหมา
สมาชิกในกรงเดิมทีมี 14 ตัว แต่หนีออกไปตัวนึง ตอนนี้เหลือ 13 ตัวค่ะ
สภาพความเป็นอยู่ก็ได้กินข้าวแค่มื้อเย็นมื้อเดียว ปล่อยออกมาวิ่งเล่นเฉพาะตอนเย็น อาบน้ำนานๆที ฉีดยา ทำหมัน
กรงก็รั่ว แอบออกไปข้างนอกกันก็บ่อย หมาข้างนอกเข้ามาวุ่นวายก็มี
ทุกวัน เราก็จะแบ่งเวรกันไปปล่อยเด็กๆวิ่งเล่น ให้ข้าว เก็บอึ๊ กวาดกรง จุดยากันยุง เล่นกับเด็กๆ
ต้องไปเล่นกับเขาทุกวัน เขาจะได้คุ้นเคยกับคน แล้วก็ได้ตรวจดูด้วยว่ามีใครป่วย เป็นแผล เป็นเห็บหมัด เป็นขี้เรื้อนกันรึเปล่า
ตรวจดูกองอึ๊ว่ามีพยาธิ ถ่ายเหลวอะไรกันบ้างรึเปล่า ถ้าเจอก็จะได้รีบรักษากันไป ก่อนที่จะติดโรคกันทั้งกรง
น้องหมาที่นี่หน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูทุกตัวเลย ไปทีไรก็รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นดารา มีแฟนคลับรุมล้อม อิอิ
เขาก็เหมือนเด็กนะคะ อยากให้อุ้ม อยากให้กอด อยากให้เล่น พอจะกลับก็มองตามตาละห้อยเลย
นี่เป็นกิจกรรมอาบน้ำค่ะ ได้น้องๆมาช่วยกันหลายคน อากาศร้อนๆ อาบน้ำกันนนนน
เด็กๆกินข้าวกันเอร็ดอร่อย อาหารก็ได้มาจากการบริจาค แต่บางทีก็มีคนมาแอบขโมยกระสอบอาหารหมาไปซะงั้น เห้ออออ
พี่ที่เป็นคนดูแลหลักๆของที่นี่ จะสอนเด็กๆ ฝึกเด็กๆให้เชื่อฟัง ให้มีระเบียบ
เผื่อซักวันนึงมีคนใจดีอยากรับเด็กๆไปอยู่ด้วย จะได้ไม่ดื้อไม่ซน ไม่เป็นภาระของเจ้าของใหม่
แต่ก็ไม่รู้ว่าจะมีวันนั้นมั้ย เพราะหมาไทย ใครๆก็ไม่รักผ๊มมมมม
เด็กๆที่นี่เขารู้เรื่องทุกตัวนะคะ บางตัวก็เรียบร้อย บางตัวก็ดื้อซนบ้างตามนิสัยตามวัยของเขา แต่แค่ถือไม้ก็หัวหดกันหมดแล้วค่ะ 5555
ล่าสุด เมื่อวานน้องไอแพดหลุดออกจากกรง โดนพี่ๆกรงใหญ่รุมกัดซะเละเลย
ตอนแรกเรานั่งร้องไห้ นึกว่าน้องจะตายซะแล้วเห็นนอนนิ่งไป ซักพักน้องหายใจเฮือกขึ้นมา มองหน้าแบบขอความช่วยเหลือ
เรากับน้องที่ไปด้วยกันเลยรีบอุ้มขึ้นรถพาไปหาหมอ ไอแพดใจสู้มากๆ แผลเต็มตัว เย็บแผลไม่ร้องซักแอะ
คิดถูกที่พาน้องมาหาหมอ เพราะหลังจากเย็บแผล ล้างขี้โคลนออกเพราะโดนฉีดน้ำตอนกัดกัน ก็สภาพดีขึ้นเยอะค่ะ ตาแป๋วเลย
แต่หนูโดนคุณหมอไถหัวกลายเป็นท่านโชกุนไปแระ 5555
ตอนนี้น้องไอแพดยังอยู่โรงพยาบาล คงต้องอยู่อีกหลายวันเพื่อทำแผลและให้ยาฆ่าเชื้อ
ค่าใช้จ่ายก็คงค่อยๆทยอยจ่ายไป หายไวๆนะท่านโชกุน เอ้ย ไอแพด
นี่ก็เป็นแค่โครงการเล็กๆที่ช่วยดูแลน้องหมาจรจัดในมหาวิทยาลัยของเรา อาจจะไม่สมบูรณ์แบบ
ไม่ได้จะบอกว่ามันดีที่สุด เพราะมันก็มีภาระเพิ่ม ต้องมีพื้นที่ มีคนดูแล มีค่าใช้จ่ายตามมา และไม่ได้ครอบคลุมสุนัขทุกตัวในมหาวิทยาลัย
แต่ส่วนตัวก็คิดว่าคงดีกว่าการวางยาเบื่อให้เขาตายไป เขาก็ชีวิตนึงเหมือนกันกับเรา
เขาไม่มีทางเลือกมากนัก ไม่ได้มีตังซื้อข้าวกินเหมือนเรา ไม่มีที่ให้นอน
ขอแค่อาหารที่ไม่ต้องอร่อยก็ได้ แค่เพียงอิ่มท้อง ขอแค่ที่นอนที่ไม่ต้องนุ่มไม่ต้องอุ่นก็ได้ แค่ให้มีที่เล็กๆให้นอนก็พอ
เพราะเขาเห็นเราเป็นที่พึ่ง เลยมาขอเศษข้าวกิน แต่เรากลับไปวางยาเบื่อเขาให้ตาย ชีวิตเขามีทางเลือกแค่นี้เองหรือ?
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะคะ หากใครอยากช่วยบริจาคกองทุนน้องหมา หลังไมค์มาก็ได้ค่ะเราจะส่งเลขบัญชีไปให้
เพราะที่มาตั้งกระทู้ ไม่ได้ตั้งใจจะมาขอรับเงินบริจาคค่ะ แต่แค่อยากมาบอกเล่าเรื่องราวดีๆกันเฉยๆ
แวะเวียนไปเยี่ยมเด็กๆกันได้ที่เพจ
https://www.facebook.com/PsusaveDog นะคะ
แชร์วิธีการจัดการกับสุนัขจรจัดในมหาวิทยาลัยของเราค่ะ
เราเป็นนศ.ป.โทของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในภาคใต้ค่ะ
วันก่อนได้มีโอกาสอ่านกระทู้แนะนำเกี่ยวกับการกำจัดสุนัขจรจัดในมหาวิทยาลัย
เลยอยากจะแชร์วิธีการจัดการกับน้องหมาจรจัดในมหาวิทยาลัยของเราบ้างค่ะ
ที่มหาวิทยาลัยของเราก็มีปัญหาเรื่องนี้เหมือนกัน
ล่าสุดคือมีสุนัขที่ติดเชื้อพิษสุนัขบ้าไล่กัดนักศึกษาในมหาวิทยาลัย
ตอนนี้เลยมีมาตรการห้ามให้อาหารน้องหมาในมหาวิทยาลัย และป้ายที่มีข้อแนะนำ เช่น อย่าเข้าใกล้สุนัขที่กำลังกินอาหาร อย่าไปแยกสุนัขกัดกัน
ซึ่งก็น่าจะได้ผลอยู่บ้าง เพราะน้องหมาน้อยลงนะคะเท่าที่สังเกต
แต่ก็ยังมีน้องหมาที่มีผู้อุปการะอยู่ประจำตามใต้ตึกเรียน โรงอาหาร หอพัก
จะคิดอีกแง่นึง เวลาเราหิวข้าว เราเดินไปซื้อข้าวกิน ซื้อหนมเซเว่นกิน แต่น้องหมาเขาไม่ได้มีตัง ไม่ได้มีปัญญาหากินเองแบบเราแน่ๆ
บางทีเราก็แอบให้ข้าวให้ขนมน้องหมาอยู่เหมือนกันค่ะ ถึงทางหน่วยอาคารสถานที่จะห้ามก็เหอะ เห็นตาแป๋วๆก็อดใจไม่ได้ทุกที
เราพกขนมหมาไว้ในกระเป๋าถือ เผื่อเจอน้องหมาหิวระหว่างทางจะได้เอาให้กิน
ล่าสุดเราได้มีโอกาสรู้จักโครงการดูแลสุนัขจรจัด ซึ่งเราก็เพิ่งรู้เหมือนกันว่ามีกลุ่มคนที่ดูแลเรื่องนี้อยู่
แรกเริ่ม ทางมหาวิทยาลัยได้มาทำคอกไว้ให้ จับน้องหมามาใส่ไว้ แต่ไม่มีใครมาสนใจเลย
คนมาดูแลหลักๆก็จะเป็นนศ.ป.ตรี ป.โท ที่มีจิตอาสา ซึ่งก็ทำต่อเนื่องมาปีนี้น่าจะปีที่2นะคะ
ช่วงปิดเทอม น้องๆกลับบ้าน เราเลยอาสาไปช่วยให้ข้าวน้องหมา ตอนแรกก็คิดว่าจะแค่ไปแทนน้องๆ
ไปๆมาๆ หลงรักเด็กๆทุกตัวที่นี่ เลยกลายเป็นขาประจำไปแล้ว รู้จักกันหมดแล้วทั้งคนทั้งหมา
สมาชิกในกรงเดิมทีมี 14 ตัว แต่หนีออกไปตัวนึง ตอนนี้เหลือ 13 ตัวค่ะ
สภาพความเป็นอยู่ก็ได้กินข้าวแค่มื้อเย็นมื้อเดียว ปล่อยออกมาวิ่งเล่นเฉพาะตอนเย็น อาบน้ำนานๆที ฉีดยา ทำหมัน
กรงก็รั่ว แอบออกไปข้างนอกกันก็บ่อย หมาข้างนอกเข้ามาวุ่นวายก็มี
ทุกวัน เราก็จะแบ่งเวรกันไปปล่อยเด็กๆวิ่งเล่น ให้ข้าว เก็บอึ๊ กวาดกรง จุดยากันยุง เล่นกับเด็กๆ
ต้องไปเล่นกับเขาทุกวัน เขาจะได้คุ้นเคยกับคน แล้วก็ได้ตรวจดูด้วยว่ามีใครป่วย เป็นแผล เป็นเห็บหมัด เป็นขี้เรื้อนกันรึเปล่า
ตรวจดูกองอึ๊ว่ามีพยาธิ ถ่ายเหลวอะไรกันบ้างรึเปล่า ถ้าเจอก็จะได้รีบรักษากันไป ก่อนที่จะติดโรคกันทั้งกรง
น้องหมาที่นี่หน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูทุกตัวเลย ไปทีไรก็รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นดารา มีแฟนคลับรุมล้อม อิอิ
เขาก็เหมือนเด็กนะคะ อยากให้อุ้ม อยากให้กอด อยากให้เล่น พอจะกลับก็มองตามตาละห้อยเลย
นี่เป็นกิจกรรมอาบน้ำค่ะ ได้น้องๆมาช่วยกันหลายคน อากาศร้อนๆ อาบน้ำกันนนนน
เด็กๆกินข้าวกันเอร็ดอร่อย อาหารก็ได้มาจากการบริจาค แต่บางทีก็มีคนมาแอบขโมยกระสอบอาหารหมาไปซะงั้น เห้ออออ
พี่ที่เป็นคนดูแลหลักๆของที่นี่ จะสอนเด็กๆ ฝึกเด็กๆให้เชื่อฟัง ให้มีระเบียบ
เผื่อซักวันนึงมีคนใจดีอยากรับเด็กๆไปอยู่ด้วย จะได้ไม่ดื้อไม่ซน ไม่เป็นภาระของเจ้าของใหม่
แต่ก็ไม่รู้ว่าจะมีวันนั้นมั้ย เพราะหมาไทย ใครๆก็ไม่รักผ๊มมมมม
เด็กๆที่นี่เขารู้เรื่องทุกตัวนะคะ บางตัวก็เรียบร้อย บางตัวก็ดื้อซนบ้างตามนิสัยตามวัยของเขา แต่แค่ถือไม้ก็หัวหดกันหมดแล้วค่ะ 5555
ล่าสุด เมื่อวานน้องไอแพดหลุดออกจากกรง โดนพี่ๆกรงใหญ่รุมกัดซะเละเลย
ตอนแรกเรานั่งร้องไห้ นึกว่าน้องจะตายซะแล้วเห็นนอนนิ่งไป ซักพักน้องหายใจเฮือกขึ้นมา มองหน้าแบบขอความช่วยเหลือ
เรากับน้องที่ไปด้วยกันเลยรีบอุ้มขึ้นรถพาไปหาหมอ ไอแพดใจสู้มากๆ แผลเต็มตัว เย็บแผลไม่ร้องซักแอะ
คิดถูกที่พาน้องมาหาหมอ เพราะหลังจากเย็บแผล ล้างขี้โคลนออกเพราะโดนฉีดน้ำตอนกัดกัน ก็สภาพดีขึ้นเยอะค่ะ ตาแป๋วเลย
แต่หนูโดนคุณหมอไถหัวกลายเป็นท่านโชกุนไปแระ 5555
ตอนนี้น้องไอแพดยังอยู่โรงพยาบาล คงต้องอยู่อีกหลายวันเพื่อทำแผลและให้ยาฆ่าเชื้อ
ค่าใช้จ่ายก็คงค่อยๆทยอยจ่ายไป หายไวๆนะท่านโชกุน เอ้ย ไอแพด
นี่ก็เป็นแค่โครงการเล็กๆที่ช่วยดูแลน้องหมาจรจัดในมหาวิทยาลัยของเรา อาจจะไม่สมบูรณ์แบบ
ไม่ได้จะบอกว่ามันดีที่สุด เพราะมันก็มีภาระเพิ่ม ต้องมีพื้นที่ มีคนดูแล มีค่าใช้จ่ายตามมา และไม่ได้ครอบคลุมสุนัขทุกตัวในมหาวิทยาลัย
แต่ส่วนตัวก็คิดว่าคงดีกว่าการวางยาเบื่อให้เขาตายไป เขาก็ชีวิตนึงเหมือนกันกับเรา
เขาไม่มีทางเลือกมากนัก ไม่ได้มีตังซื้อข้าวกินเหมือนเรา ไม่มีที่ให้นอน
ขอแค่อาหารที่ไม่ต้องอร่อยก็ได้ แค่เพียงอิ่มท้อง ขอแค่ที่นอนที่ไม่ต้องนุ่มไม่ต้องอุ่นก็ได้ แค่ให้มีที่เล็กๆให้นอนก็พอ
เพราะเขาเห็นเราเป็นที่พึ่ง เลยมาขอเศษข้าวกิน แต่เรากลับไปวางยาเบื่อเขาให้ตาย ชีวิตเขามีทางเลือกแค่นี้เองหรือ?
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะคะ หากใครอยากช่วยบริจาคกองทุนน้องหมา หลังไมค์มาก็ได้ค่ะเราจะส่งเลขบัญชีไปให้
เพราะที่มาตั้งกระทู้ ไม่ได้ตั้งใจจะมาขอรับเงินบริจาคค่ะ แต่แค่อยากมาบอกเล่าเรื่องราวดีๆกันเฉยๆ
แวะเวียนไปเยี่ยมเด็กๆกันได้ที่เพจ https://www.facebook.com/PsusaveDog นะคะ